Welkom in de tropen
Door: helmavanderkloes
Blijf op de hoogte en volg Helma
15 Maart 2014 | Indonesië, Gili Air
Ja alweer een maand in Indonsie, the time is flying!
Via de oma van Vik kregen wij te horen dat hier een neef woont. Altijd leuk om contact te zoeken met Familie waarvan je niet wist dat je ze had. We zochten via het hotel contact met Serge omdat hij in Bali een hotel heeft. Al vrij snel kregen wij reactie terug. Na wat heen en weer mailen krijgen wij een email terug die wij wel vijf keer opnieuw hebben gelezen. Jawel we werden voor twee nachten uitgenodigd om gratis te overnachten in zijn hotel. Wat waren we blij, we renden naar boven pakten onze backpack in en vertrokken eerder als verwacht uit Kuta. De rit van 2,5 uur erna toe was enorm leuk. We kwamen een keer in de niet toeristische plekjes. We hebben de hele rit vooral naar buiten gekeken. We hebben deze dagen in een paradijselijk hotel verbleven met een en al luxe. We hebben ook enorm van het eten genoten, alles kwam rechtstreeks uit hun eigen tuin. Heerlijk en heel gezond eten! De oom en tante van Viktor waren er ook waar we het ook heel gezellig mee gehad hebben.
Vanuit dit hotel zijn wij weer 2,5 uur terug gereden om de boot te pakken naar Gili Trawangan. Na het kopen van ons ticket en alle zeurende kooplieden ontwijkt te hebben zaten wij op de boot richting een nieuw eiland. Na ruim 2 uur varen waren we op onze nieuwe bestemming. We kwamen er helaas achter dat wij de naam van onze accommodatie waren vergeten. Dus even opzoek naar internet. Uiteindelijk een Australiër die ons hieraan geholpen heeft. Nu op zoek naar ons verblijf wat op dit eiland niet heel makkelijk is. Er wordt hier enkel gebruik gemaakt van fiets en/of paard en wagen, er zijn geen straatnamen en geen asfaltwegen. We wilden geen paard en wagen nemen omdat we dit zielig vonden, die arme beesten! Na twee uur gelopen te hebben met veeeeel te zwaren tassen, van hot naar her gestuurd te worden hadden we ons verblijf gevonden. We verbleven in een kleine bungolow/hut bij familie. Allemaal erg primitief, maar toch ook erg leuk! We hebben dit eiland te voet verkend, maar deze bounty eilanden zijn er vooral om lekker te relaxen. Mooie witte stranden, helderblauw water en jaja het ''bounty gevoel'' krijg je er zeker. Vooral ik heb hier veel gesnorkeld en de onderwaterwereld was mooier als ik mijzelf voorgesteld had. De avonden vulden wij in bamboe hutjes, genietend van de zonsondergang, goeie gesprekken en een lekker bintang biertje.
Vanuit hier hebben wij een ticket gekocht naar het andere eiland gili air. In dit paradijsje zijn we tot rust gekomen op de bounty stranden en vooral ook genoten van de rust op het eiland. Even geen schreeuwende kooplieden, toeterende taxi's en scheurende motoren/scooters. Net zoals op gili trawangan zijn hier geen asfaltwegen en gemotoriseerde voertuigen. Met nog steeds dat snelle reisschema wat hadden in Australie/Nieuw-Zeeland besloten wij na twee dagen naar Lombok te gaan. Met een houten bootje volgeladen met toeristen zetten we koers richting Lombok. .
Weer te voet (inmiddels een tas weggegooid met spullen omdat we hier veel meer rondlopen met onze tassen), vertrouwend op de navigatie kwaliteiten van de Indische bevolking kwamen wij na een half uur zoeken al aan bij onze verblijfplek. Ja de derde keer op rij kwamen wij aan in een ''open air hut''. Het was vreselijk! Ik sliep gemiddeld drie uur per nacht door de enorme tropische hitte, gecko's/spinnen/enorme torren ja ook die liep gezellig rond in onze kamer. Een prachtig bruin muskieten net vol met gaten moest ons beschermen tegen malaria en bovengenoemd ongedierte. Verder liepen de vloeren schuin af, zeewater douche, een wc dit niet door kan spoelen, alles was werkelijk kapot en vooral heel vies!! Van alles wat ik heb op genoemd is het ergste dat het gewoon enorm, maar dan ook echt enorm vies was. Na 5 maanden in een tent geslapen te hebben zijn wij niet zo veeleisend meer maar dit ging te ver. Ooh ja en 5 meter naast onze hut stond een moskee die 5 keer per dag een gebed zong. Maar goed genoeg geklaagd, we willen Lombok ontdekken!
We hebben hier kennis gemaakt met het ''echte'' leven op lombok. We hebben als allereerst het paleis van koning bekeken. Na afloop werden wij verplicht om een tip te geven.. Erg vreemd vonden wij, na dit geweigerd te hebben wist onze guide waar hij mee af was en gelukkig de rest van de dag geen gezeur meer gehad over tips en dat soort ongein. Vervolgens hebben wij traditionele stadjes bezocht waarin we rondgeleid werden in een dorp waar we zagen wat voor werk zij verrichten om geld te verdienen. Tijdens deze wandeling zagen wij hoe mensen hier hun eten bereiden.. (kippen doodslaan en daarna in 35 graden kaalplukken om diezelfde avond lekker op te peuzelen of misschien wel die week erop je weet het niet.
We zijn naar traditionele huizen geweest. Deze huizen worden gemaakt van paardenmest en alleen de vrouwen slapen in deze huizen. De mannen slapen buiten op de veranda. Als afsluiter zijn we naar Kuta beach geweest waar we lekker geluncht hebben en weer even kind waren in de zee.
De snelle reizigers zoals we nog steeds zijn besloten we terug te gaan. We hebben onze boot teruggeboekt en zijn inmiddels weer op Bali. Ja ons tweede visum was nog iets wat we moesten regelen. Na een hele dag rond gelopen te hebben hadden we het bureau eindelijk gevonden. Het regelen van bijvoorbeeld een visum is hier een dagtaak haha.
We hebben inmiddels onze draai gevonden in Indonesië. Het was voor ons een hele omschakeling. Je komt in een andere wereld terecht waarbij je ook een hele andere manier van reizen moet aannemen. Niet met je eigen auto naar elke plek rijden die je maar wilt, opzoek zijn naar gratis slaaplekken om vervolgens in the middle of nowhere je tentje uitgooien, je eigen maaltijden bereiden in weer en wind, opzoek naar stromend water voor je afwas, opzoek naar een gratis douche, slingeren aan lianen, glijden van rotsen en zo zijn er nog heel veel dingen op te noemen. Hier is je bedje gespreid of je nou in een mooi hotel zit of een hut, je bed staat klaar en vaak zelfs je ontbijt. Je bent afhankelijk van een guide om ergens te komen tenzij je een scooter huurt, maar dat is niet voor ons weggelegd in deze chaos. We hebben moeten wennen dat we hier ook een dagje niks kunnen doen. Dus relaxen aan het strand, terrasje pakken en in de avond naar een leuk restaurantje. Klinkt ook goed toch? Zo ben ik al twee keer naar een overheerlijke spa geweest voor een paar euro, ja het backpacken is zwaar mensen. Maar wat een prachtige afsluiting van onze reis is dit en wat zijn we blij dat we ook nog kennis mogen maken met Indonesie. Want inmiddels hebben wij hier ons plekje gevonden hoor, we genieten van iedere dag, nee iedere minuut dat wij hier zijn. Want een belevenis is het, Indonesie!
Vik en ik zijn gek op Indisch eten, het echte Indische eten. De Bakmi en Nasi gorend uit de restaurants raakte wij al snel zat. We hebben nu een overheerlijke Warung gevonden waar we voor ong. een euro eten. De Warung, niet romantisch. Je zit op plastic stoelen in een soort kantine, maar het eten is heerlijk en wat kan ons het schelen dat het niet romantisch is, we hebben al genoeg romantiek beleefd de afgelopen maanden haha. En nog een groot voordeel, we zijn niet ziek geworden van het eten bij deze warung, want je kan hier niet zomaar overal eten waar je wlt. Ik ben al ruim een week ziek geweest en ik kan je zeggen dat, dat geen pretje was maar het grote voordeel, ik acht mezelf nu immuun voor het overheerlijke eten hier haha.
Morgen gaan we een surfplank huren en de stranden van Kuta onveilig maken. Nu op naar een lekker biertje en cocktail. Nee Indonesië is niet goed voor onze lijn, maar ach in Nederland helpt Sonja ons vast om wat kilo's kwijt te raken.
Het leukste nieuws bewaar ik voor het laatst en dat is dat mijn vader naar Java komt!!!!!!!!!!!!! Yes wat zijn wij blij zeg! Wat een nieuws, wat we vorige week te horen kregen. Totaal niet verwacht en daarom ook extra leuk! Ik kijk er enorm naar uit om mijn vader weer te zien en vooral naar zo'n lange tijd. Viktor maakt iedere dag al voorstellingen dat hij samen met papa aan een overheerlijke Indische maaltijd zit met een lekker bintang biertje erbij. Ja pap we kijken er allebei enorm naar uit om jouw op te halen op Yogyakarta airport:D! Tot snel!
Lieve mensen nog een maand en dan zijn we weer in Nederland.. We kijken erna uit, maar het is enorm dubbel. Ik ben blij dat we hier nog een maand zijn en zal van iedere minuut genieten dat ik hier samen met vik ben.
En ik wil iedereen weer bedanken voor alle berichtjes. Het betekent veel voor ons om vanuit het thuisfront ook nog wat te horen!
Ik kan nog veel meer vertellen wat we hier beleven, maar dan wordt het een te lang verhaal en moet natuurlijk nog wel iets te vertellen hebben als ik thuis ben.
Liefs van ons
Via de oma van Vik kregen wij te horen dat hier een neef woont. Altijd leuk om contact te zoeken met Familie waarvan je niet wist dat je ze had. We zochten via het hotel contact met Serge omdat hij in Bali een hotel heeft. Al vrij snel kregen wij reactie terug. Na wat heen en weer mailen krijgen wij een email terug die wij wel vijf keer opnieuw hebben gelezen. Jawel we werden voor twee nachten uitgenodigd om gratis te overnachten in zijn hotel. Wat waren we blij, we renden naar boven pakten onze backpack in en vertrokken eerder als verwacht uit Kuta. De rit van 2,5 uur erna toe was enorm leuk. We kwamen een keer in de niet toeristische plekjes. We hebben de hele rit vooral naar buiten gekeken. We hebben deze dagen in een paradijselijk hotel verbleven met een en al luxe. We hebben ook enorm van het eten genoten, alles kwam rechtstreeks uit hun eigen tuin. Heerlijk en heel gezond eten! De oom en tante van Viktor waren er ook waar we het ook heel gezellig mee gehad hebben.
Vanuit dit hotel zijn wij weer 2,5 uur terug gereden om de boot te pakken naar Gili Trawangan. Na het kopen van ons ticket en alle zeurende kooplieden ontwijkt te hebben zaten wij op de boot richting een nieuw eiland. Na ruim 2 uur varen waren we op onze nieuwe bestemming. We kwamen er helaas achter dat wij de naam van onze accommodatie waren vergeten. Dus even opzoek naar internet. Uiteindelijk een Australiër die ons hieraan geholpen heeft. Nu op zoek naar ons verblijf wat op dit eiland niet heel makkelijk is. Er wordt hier enkel gebruik gemaakt van fiets en/of paard en wagen, er zijn geen straatnamen en geen asfaltwegen. We wilden geen paard en wagen nemen omdat we dit zielig vonden, die arme beesten! Na twee uur gelopen te hebben met veeeeel te zwaren tassen, van hot naar her gestuurd te worden hadden we ons verblijf gevonden. We verbleven in een kleine bungolow/hut bij familie. Allemaal erg primitief, maar toch ook erg leuk! We hebben dit eiland te voet verkend, maar deze bounty eilanden zijn er vooral om lekker te relaxen. Mooie witte stranden, helderblauw water en jaja het ''bounty gevoel'' krijg je er zeker. Vooral ik heb hier veel gesnorkeld en de onderwaterwereld was mooier als ik mijzelf voorgesteld had. De avonden vulden wij in bamboe hutjes, genietend van de zonsondergang, goeie gesprekken en een lekker bintang biertje.
Vanuit hier hebben wij een ticket gekocht naar het andere eiland gili air. In dit paradijsje zijn we tot rust gekomen op de bounty stranden en vooral ook genoten van de rust op het eiland. Even geen schreeuwende kooplieden, toeterende taxi's en scheurende motoren/scooters. Net zoals op gili trawangan zijn hier geen asfaltwegen en gemotoriseerde voertuigen. Met nog steeds dat snelle reisschema wat hadden in Australie/Nieuw-Zeeland besloten wij na twee dagen naar Lombok te gaan. Met een houten bootje volgeladen met toeristen zetten we koers richting Lombok. .
Weer te voet (inmiddels een tas weggegooid met spullen omdat we hier veel meer rondlopen met onze tassen), vertrouwend op de navigatie kwaliteiten van de Indische bevolking kwamen wij na een half uur zoeken al aan bij onze verblijfplek. Ja de derde keer op rij kwamen wij aan in een ''open air hut''. Het was vreselijk! Ik sliep gemiddeld drie uur per nacht door de enorme tropische hitte, gecko's/spinnen/enorme torren ja ook die liep gezellig rond in onze kamer. Een prachtig bruin muskieten net vol met gaten moest ons beschermen tegen malaria en bovengenoemd ongedierte. Verder liepen de vloeren schuin af, zeewater douche, een wc dit niet door kan spoelen, alles was werkelijk kapot en vooral heel vies!! Van alles wat ik heb op genoemd is het ergste dat het gewoon enorm, maar dan ook echt enorm vies was. Na 5 maanden in een tent geslapen te hebben zijn wij niet zo veeleisend meer maar dit ging te ver. Ooh ja en 5 meter naast onze hut stond een moskee die 5 keer per dag een gebed zong. Maar goed genoeg geklaagd, we willen Lombok ontdekken!
We hebben hier kennis gemaakt met het ''echte'' leven op lombok. We hebben als allereerst het paleis van koning bekeken. Na afloop werden wij verplicht om een tip te geven.. Erg vreemd vonden wij, na dit geweigerd te hebben wist onze guide waar hij mee af was en gelukkig de rest van de dag geen gezeur meer gehad over tips en dat soort ongein. Vervolgens hebben wij traditionele stadjes bezocht waarin we rondgeleid werden in een dorp waar we zagen wat voor werk zij verrichten om geld te verdienen. Tijdens deze wandeling zagen wij hoe mensen hier hun eten bereiden.. (kippen doodslaan en daarna in 35 graden kaalplukken om diezelfde avond lekker op te peuzelen of misschien wel die week erop je weet het niet.
We zijn naar traditionele huizen geweest. Deze huizen worden gemaakt van paardenmest en alleen de vrouwen slapen in deze huizen. De mannen slapen buiten op de veranda. Als afsluiter zijn we naar Kuta beach geweest waar we lekker geluncht hebben en weer even kind waren in de zee.
De snelle reizigers zoals we nog steeds zijn besloten we terug te gaan. We hebben onze boot teruggeboekt en zijn inmiddels weer op Bali. Ja ons tweede visum was nog iets wat we moesten regelen. Na een hele dag rond gelopen te hebben hadden we het bureau eindelijk gevonden. Het regelen van bijvoorbeeld een visum is hier een dagtaak haha.
We hebben inmiddels onze draai gevonden in Indonesië. Het was voor ons een hele omschakeling. Je komt in een andere wereld terecht waarbij je ook een hele andere manier van reizen moet aannemen. Niet met je eigen auto naar elke plek rijden die je maar wilt, opzoek zijn naar gratis slaaplekken om vervolgens in the middle of nowhere je tentje uitgooien, je eigen maaltijden bereiden in weer en wind, opzoek naar stromend water voor je afwas, opzoek naar een gratis douche, slingeren aan lianen, glijden van rotsen en zo zijn er nog heel veel dingen op te noemen. Hier is je bedje gespreid of je nou in een mooi hotel zit of een hut, je bed staat klaar en vaak zelfs je ontbijt. Je bent afhankelijk van een guide om ergens te komen tenzij je een scooter huurt, maar dat is niet voor ons weggelegd in deze chaos. We hebben moeten wennen dat we hier ook een dagje niks kunnen doen. Dus relaxen aan het strand, terrasje pakken en in de avond naar een leuk restaurantje. Klinkt ook goed toch? Zo ben ik al twee keer naar een overheerlijke spa geweest voor een paar euro, ja het backpacken is zwaar mensen. Maar wat een prachtige afsluiting van onze reis is dit en wat zijn we blij dat we ook nog kennis mogen maken met Indonesie. Want inmiddels hebben wij hier ons plekje gevonden hoor, we genieten van iedere dag, nee iedere minuut dat wij hier zijn. Want een belevenis is het, Indonesie!
Vik en ik zijn gek op Indisch eten, het echte Indische eten. De Bakmi en Nasi gorend uit de restaurants raakte wij al snel zat. We hebben nu een overheerlijke Warung gevonden waar we voor ong. een euro eten. De Warung, niet romantisch. Je zit op plastic stoelen in een soort kantine, maar het eten is heerlijk en wat kan ons het schelen dat het niet romantisch is, we hebben al genoeg romantiek beleefd de afgelopen maanden haha. En nog een groot voordeel, we zijn niet ziek geworden van het eten bij deze warung, want je kan hier niet zomaar overal eten waar je wlt. Ik ben al ruim een week ziek geweest en ik kan je zeggen dat, dat geen pretje was maar het grote voordeel, ik acht mezelf nu immuun voor het overheerlijke eten hier haha.
Morgen gaan we een surfplank huren en de stranden van Kuta onveilig maken. Nu op naar een lekker biertje en cocktail. Nee Indonesië is niet goed voor onze lijn, maar ach in Nederland helpt Sonja ons vast om wat kilo's kwijt te raken.
Het leukste nieuws bewaar ik voor het laatst en dat is dat mijn vader naar Java komt!!!!!!!!!!!!! Yes wat zijn wij blij zeg! Wat een nieuws, wat we vorige week te horen kregen. Totaal niet verwacht en daarom ook extra leuk! Ik kijk er enorm naar uit om mijn vader weer te zien en vooral naar zo'n lange tijd. Viktor maakt iedere dag al voorstellingen dat hij samen met papa aan een overheerlijke Indische maaltijd zit met een lekker bintang biertje erbij. Ja pap we kijken er allebei enorm naar uit om jouw op te halen op Yogyakarta airport:D! Tot snel!
Lieve mensen nog een maand en dan zijn we weer in Nederland.. We kijken erna uit, maar het is enorm dubbel. Ik ben blij dat we hier nog een maand zijn en zal van iedere minuut genieten dat ik hier samen met vik ben.
En ik wil iedereen weer bedanken voor alle berichtjes. Het betekent veel voor ons om vanuit het thuisfront ook nog wat te horen!
Ik kan nog veel meer vertellen wat we hier beleven, maar dan wordt het een te lang verhaal en moet natuurlijk nog wel iets te vertellen hebben als ik thuis ben.
Liefs van ons
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
